ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺍﻟﻒ– ۱۱۱-۱۳-۶۳-۷-۴.ﺳﺮﯾﻌﺎ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺑﺨﺶ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﻨﯿﺪ. -ﺑﻠﻪ ﻗﺮﺑﺎﻥ! ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻡ.ﺳﺮﯾﻊ ﺗﻠﻔﻦ ﺭﺍ ﺳﺮ ﺟﺎﯼ ﺍﻭﻟﺶ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﻓﺘﺮ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺑﺨﺶ ﺭﻓﺘﻢ. ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺁﺷﮑﺎﺭﺍ ﻣﯽﻟﺮﺯﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﺜﻞ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺟﯿﺮﻩ ﻫﻔﺘﮕﯽ ﻣﺸﺮﻭﺑﺶ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺟﺎ ﺳﺮ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻠﻮ ﺗﻠﻮ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩﻡ. ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻫﯿﮑﻞ ﺑﺰﺭﮒ ﻭ ﻧﺨﺮﺍﺷﯿﺪﻩ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺑﺨﺶ ﺩﺭ ﮐﺖ ﻭ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺳﺮﻣﻪﺍﯼ ﺑﺎ ﺻﻮﺭﺕ ﺭﻧﮓ ﭘﺮﯾﺪﻩﺍﺵ ﻫﯿﺒﺘﯽ ﻣﺮﺩﻩﻭﺍﺭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ. -ﭼﮑﺎﺭ ﮐﺮﺩﯼ ۱۱۱ ؟!ﺳﺮﯾﻊ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﻭ ﺑﺮﺳﻮﻥ ﺑﻪ ﺁﺳﺎﻧﺴﻮﺭ ﺍﺻﻠﯽ.ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﯼ ﻃﺒﻘﻪ ﺍﻭﻝ.ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﮐﺎﺭﮔﺰﯾﻨﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮﺗﻪ… ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺟﻔﺖ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺣﺮﻑﻫﺎﯼ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﻣﺜﻞ ﺷﻼﻕ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻓﺮﻭﺩ ﻣﯽﺁﻣﺪﻧﺪ.ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﮐﺎﺭﮔﺰﯾﻨﯽ؟ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﺩﻭﺑﺎﺭ ﭘﯿﺶ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ.ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﻣﻮﻗﻊ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ، ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﻭﻡ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎﺯﻧﺸﺴﺘﮕﯽ ﯾﺎ ﺍﺧﺮﺍﺝ.ﻟﺐﻫﺎﯼ ﺭﺋﯿﺲ ﺑﺨﺶ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯽﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺩﺳﺖﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﯿﺠﺎﻥ ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯽﺩﺍﺩ.ﻭﻟﯽ ﺻﺪﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﻤﯽﺷﻨﯿﺪﻡ.ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﻟﻌﻨﺘﯽ ﮐﺶ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺷﺪ ﺳﺮ ﺟﺎﯾﻢ ﺑﺎﯾﺴﺘﻢ.ﺑﺎ ﻫﺮ ﺯﺣﻤﺘﯽ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﭘﺎﯼ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺳﺎﻧﺪﻡ[[[[[بقیه داستان را در ادامه مطلب دنبال کنید]]]]]

ادامه مطلب...

تاریخ: چهار شنبه 29 آذر 1391برچسب:داستان کوتاه,داستان,شرکت(قسمت دوم),داستانک,